ἐγκατοικίζω

ἐγ·κατοικίζω, faire loger dans, établir dans, dat. Luc. As. 25 (ao. sbj. 1 pl. -κατοικίσωμεν) ; Lyc. 1261 (fut. 3 sg. -οικιεῖ) ; fig. Plut. M. 779f (part. ao. pass. -ισθείς).