ἐγκυκλίως

ἔγκυκλος

ἐγκυκλόω-ῶ
ἔγ·κυκλος, ος, ον, qui est en cercle, rond, Matr. (Ath. 137b) ; Anth. 9, 21, 5 ; τὸ ἔγκυκλον, Ar. Th. 261, Lys. 413, etc. sorte de vêtement de femme.
Étym. ἐν, κύκλος.