ἐνταφιεύω

ἐνταφιοπώλης

ἐντάφιος
ἐνταφιο·πώλης, ου (ὁ) [ᾰ] marchand d’objets funéraires, Artém. 4, 56.
Étym. ἐντάφιος, πωλέω.