ἔνθερμος

ἐνθεσίδουλος

ἔνθεσις
ἐνθεσί·δουλος, ου (ὁ) [ῐ] esclave de sa gourmandise, litt. de la bonne chère, Com. (Hsch.).
Étym. ἔνθεσις, δοῦλος.