ἐντολμάομαι-ῶμαι

ἐντομή

ἐντομίς
ἐντομή, ῆς ()
1 incision, Hpc. Art. 799 ||
2 entaille, fente, Arstt. H.A. 1, 1, 16 ; 4, 1, 5 ; Luc. Am. 44 ||
3 ouverture, crevasse, en parl. des cataractes du Nil, DS. 1, 32.
Étym. ἐντέμνω.