ἐντριϐής

ἐντρίϐω

ἔντριμμα
ἐν·τρίϐω :
1 frotter sur : τινά, Xén. Cyr. 8, 8, 20, oindre ou farder qqn ; φύκιον τῷ προσώπῳ, Luc. H. conscr. 8, étaler du fard sur le visage ; ἐντετριμμένος, Ar. Lys. 139, etc. ; Xén. Cyr. 8, 1, 41, fardé ; ἐντετριμμένος ψιμυθίῳ, Xén. Œc. 10, 2 ; ou χρώματα, Luc. D. deor. 20, 10, couvert de fard ; p. anal. ἐντρίϐειν κονδύλους τινί, Plut. Alc. 8 ; Luc. Prom. 10, appliquer des coups de poing (litt. donner une frottée) à qqn ||
2 frotter, Ar. Ran. 1070 ||
Moy.
1 farder (son visage) Ath. 523a ||
2 frotter sur : πληγάς τινι, DH. 7, 45, appliquer des coups à qqn ; κακόν τινι, Luc. D. deor. 20, 2, faire du mal à qqn ||
E Épq. ἐνιτρίϐω, Nic. Th. 539.