ἐντροπή

ἐντροπία

ἔντροφος
ἐντροπία, ας (ἡ)
1 confusion, pudeur, Hpc. 22, 34 ||
2 au plur. ruses, détours, Hh. Merc. 245 (sel. Baum. au sens du no 1 ; εὐτροπ. Gemoll) ||
E Ion. ἐντροπίη, Hpc. 22, 34.
Étym. ἐντρέπω.