ἐνυπνιάζω

ἐνυπνιαστής

ἐνυπνίδιος
ἐνυπνιαστής, οῦ (ὁ) qui rêve, songeur, Spt. Gen. 37, 19 ; Phil. 1, 664 ; 2, 43.
Étym. ἐνυπνιάζω.