ἔνυπνος

ἐνυπνόω-ῶ

ἐνυποδύομαι
*ἐν·υπνόω-ῶ, seul. épq. ἐνυπνώω (part. prés.) dormir dans, dat. Nic. Th. 546.
Étym. ἐν, ὑπνόω.