ἐπανεμέω

ἐπάνεμος

ἐπανερεύγομαι
ἐπ·άνεμος, ος, ον [ᾰ] venteux, Hpc. 1200d.
Étym. ἐπί, ἄνεμος, cf. ἐπήνεμος.