ἐπάρδω

ἐπαρήγω

ἐπαρηγών
ἐπ·αρήγω (f. ήξω, ao. impér. ἐπάρηξον) porter secours à, dat. Il. 23, 783, Od. 13, 391 ; Eur. El. 1350 ; Ar. Vesp. 402 ; abs. Eschl. Ch. 725 ; Soph. El. 1197 ; Xén. Cyr. 6, 4, 18.