ἐπεισϐάλλω

ἐπεισϐάτης

ἐπεισδέχομαι
ἐπεισϐάτης, ου (ὁ) [ᾰ] passager de surplus, Eur. Hel. 1550.
Étym. ἐπεισϐαίνω.