ἐπεγγελάω-ῶ
ἐπεγγυάω-ῶἐπ·εγγελάω-ῶ, rire de, se moquer de,
dat. Soph.
Aj. 989 ;
Xén. An.
2, 4, 27 ; κατά et le gén.
Soph. Aj.
969 ; abs.
Soph. Aj.
454 ; Eschn.
52, 28 ||
E Part. prés. fém. épq. ἐπεγγελόωσα, Opp.
H. 2, 303.
Impf. itér. 3 sg. ἐπεγγελάασκε, Q. Sm.
14, 397.