ἐφόρεις

ἐφορεύω

ἐφορικός
ἐφορεύω :
1 surveiller, veiller à : τι, Eschl. Suppl. 627, 678 ; Eum. 530 ; τινός, Eschl. Pers. 7 ; περί τινος, Luc. Char. 10, à qqe ch. ||
2 être éphore, Thc. 8, 6 ; Xén. Hell. 1, 3, 1.
Étym. ἔφορος.