ἐφυμνιάζω

ἐφύμνιον

ἔφυν
ἐφ·ύμνιον, ου (τὸ)
1 ce qu’on chante après l’hymne, refrain, Ath. 701f ||
2 surnom dérivé d’un refrain, A. Rh. 2, 713 ; cf. Call. Ap. 97.
Étym. ἐπί, ὕμνος.