ἐφηϐαῖος

ἐφήϐαρχος

ἐφηϐάω-ῶ
ἐφήϐ·αρχος, ου (ὁ) directeur des éphèbes, Arr. Epict. 3, 1, 34, etc.
Étym. ἔφηϐος, ἄρχω.