ἐφῆμμαι

ἐφημοσύνη

ἔφην
ἐφημοσύνη, ης (ἡ) ordre, prescription, commission, Il. 17, 697 ; Od. 12, 226 ; 16, 340 ; Pd. P. 6, 20 ; Soph. Ph. 1144 ; au pl. A. Rh. 1, 3.
Étym. cf. ἐφετμή.