ἔπι

ἐπιάλλω

ἐπιάλμενος
ἐπ·ιάλλω (f. ἐπιαλῶ [] ao. ἐπίηλα, pf. inus.) envoyer sur, vers ou en avant : ἐπ. κέντρον, Ar. Nub. 1299, darder un aiguillon ; fig. ἐπ. ἔργα, Od. 22, 49, prendre l’initiative d’une entreprise ||
E Fut. ἐπιαλῶ, Ar. l. c. ; ao. 3 sg. ἐπίηλεν, Od. l. c. ; opt. 1 pl. ἐπιήλαιμεν, Ar. fr. 537 Bgk ; part. ἐπιήλας, Phryn. com. 2-1, 581, 2.
Étym. ἐ. ἰάλλω.