ἐπιϐουκόλος

ἐπιϐούλευμα

ἐπιϐούλευσις
ἐπι·ϐούλευμα, ατος (τὸ)
1 entreprise, projet, Jos. A.J. 17, 12, 2 ||
2 en mauv. part, projet hostile, machination, Thc. 3, 45 ; 4, 68 et 89 ; Plut. Cæs. 4 ; DC. 37, 29, etc.
Étym. ἐπιϐουλεύω.