ἐπιϐοήθεια

ἐπιϐοηθέω-ῶ

ἐπιϐόημα
ἐπι·ϐοηθέω-ῶ, venir au secours ; τινι, Hdt. 3, 146, etc. ; Thc. 3, 69, etc., de qqn ; abs. Thc. 3, 96 ; ἐπί τινα, Xén. Hell. 7, 5, 24, contre un ennemi ||
E Ion. ἐπιϐωθέω, Hdt. l. c. etc.