ἐπιϐρίθω

ἐπιϐριμάομαι-ῶμαι

ἐπιϐρομέω-ῶ
ἐπι·ϐριμάομαι-ῶμαι [ρῑ] frémir, gronder, Call. Del. 56 conj. ; v. ἐπιϐρωμάομαι.