ἐπιχαριεντίζομαι

ἐπιχαρίζομαι

ἐπιχαρικός
ἐπι·χαρίζομαι [ᾰ] accorder avec complaisance, acc. Xén. Eq. 6, 12 ; abs. être complaisant pour, dat. DL. 10, 121 ||
E Impér. ao. dor. ou béot. 2 sg. κἠπιχάριτται [ᾰ] = καὶ ἐπιχάρι(σ)σαι, Ar. Ach. 884.