ἐπιδέξιος

ἐπιδεξιότης

ἐπίδεξις
ἐπιδεξιότης, ητος (ἡ) dextérité, adresse, Eschn. 34, 20 ; Arstt. Nic. 4, 8, 5 ; p. ext. souplesse d’esprit, intelligence, Plut. M. 441b au plur.
Étym. ἐπιδέξιος.