ἐπιδικασία

ἐπιδικάσιμος

ἐπίδικος
ἐπιδικάσιμος, ος, ον [ῐᾰ]
1 réclamé comme un droit, Jos. A.J. 4, 2, 4 ||
2 que l’on réclame, que l’on invoque, d’où secourable, Luc. Somn. 9.
Étym. ἐπιδικάζω.