ἐπιδιορθόω-ῶ

ἐπιδιόρθωσις

ἐπιδιορθωτικός
ἐπιδιόρθωσις, εως (ἡ) correction pour atténuer ce qu’on vient de dire, Hdn gr. π. σχημ. p. 53, 55.