ἐπιδηλόω-ῶ

ἐπιδήλως

ἐπιδήλωσις
ἐπιδήλως, adv. clairement, évidemment, Hpc. 391, 24 ; Arstt. Probl. 10, 35 ; Ar. Th. 799 ||
Cp. -οτέρως, Arstt. H.A. 8, 21, 6 ; ou -ότερον, Arstt. G.A. 3, 1, 15.
Sup. -οτάτως, Arstt. G.A. 1, 19, 15, ou -ότατα, Arstt. H.A. 3, 1, 11.
Étym. ἐπίδηλος.