ἐπικνίζω

ἐπίκνισις

ἐπίκοιλος
ἐπίκνισις, εως (ἡ) [ῐσ] action de gratter à la surface, d’écorcher, Th. C.P. 5, 2, 4.
Étym. ἐπικνίζω.