ἐπικορύσσομαι

ἐπικορυφόομαι-οῦμαι

ἐπικορύφωσις
ἐπι·κορυφόομαι-οῦμαι [] (seul. prés.) s’élever jusqu’au sommet, au comble de, dat. Nyss. 1, 413.