ἐπικύησις

ἐπικυΐσκομαι

ἐπικυκλέω-ῶ
ἐπι·κυΐσκομαι (seul. prés.) c. ἐπικυέω, Hdt. 3, 108 ; Hpc. 260, 6 ; Arstt. G.A. 4, 5, 1, etc.