ἐπικυλίκειος

ἐπικυλινδέω-ῶ

ἐπικυλινδρόω-ῶ
ἐπι·κυλινδέω-ῶ (impf. ἐπεκυλίνδουν) []
I tr.
1 faire rouler sur : πέτρους ἐπί τινα, Xén. Hell. 3, 5, 20, des quartiers de roc sur qqn ||
2 faire rouler l’un sur l’autre, amonceler, fig. Plut. M. 831e ||
II intr. rouler, Luc. Philopatr. 3.