ἐπίλαμπρος

ἐπιλαμπρύνω

ἐπίλαμπτος
ἐπι·λαμπρύνω []
1 rendre brillant, parer, embellir, acc. Plut. Lys. 30 ||
2 rendre clair, en parl. du son, de la voix, DH. Comp. p. 96 Schæf. ; Plut. M. 912c.