ἐπίμαχος

ἐπιμειδάω

ἐπιμειδίασις
ἐπι·μειδάω, sourire à, Il. 8, 38, etc. (touj. part. ao.); Hés. Th. 547 ; τινι, Anth. 6, 345, à qqn.
Étym. cf. ἐπιμειδιάω.