ἐπιπαιανίζω

ἐπιπαιανισμός

ἐπιπαίζω
ἐπιπαιανισμός, οῦ (ὁ) [ᾱ] chant de victoire, Str. 421 conj.
Étym. ἐπιπαιανίζω.