ἐπίφαντος

ἐπιφανῶς

ἐπιφαρμακεύω
ἐπιφανῶς [ᾰ] adv. d’une manière apparente, visiblement, Thc. 1, 91 ||
Cp. -έστερον, Mén. (Stob. Fl. 3, p. 369).
Sup. -έστατα, Thc. 5, 105 ; Arstt. H.A. 8, 15.
Étym. ἐπιφανής.