ἐπίσκοτος

ἐπισκύζομαι

ἐπισκυθίζω
ἐπι·σκύζομαι, s’irriter contre, Il. 9, 370 ||
E Opt. ao. 3 sg. épq. ἐπισκύσσαιτο, Od. 7, 306.