ἐπισπαίρω

ἐπίσπασις

ἐπίσπασμα
ἐπίσπασις, εως (ἡ) [ᾰ] action d’attirer, d’aspirer, Arstt. Spir. 6, 10 ; cf. Th. C.P. 1, 17, 6, etc.
Étym. ἐπισπάω.