ἐπισταθμεύω

ἐπισταθμία

ἐπίσταθμος
ἐπισταθμία, ας (ἡ)
1 logement, particul. logement militaire, quartier, Cic. Att. 13, 52 ; DS. 17, 47, etc. ||
2 obligation de loger (des militaires, certains personnages, etc.) Plut. Sert. 6, plur.
Étym. ἐπίσταθμος.