ἐπιστοναχέω-ῶ

ἐπιστοναχίζω

ἐπιστορέννυμι
ἐπι·στοναχίζω [ᾰ] c. le préc. Batr. 73 ; Hés. Th. 843 dout.
Étym. ἐπί, στοναχή.