ἐπιθετέον

ἐπιθέτης

ἐπιθετικός
ἐπιθέτης, ου (ὁ) imposteur, Luc. Trag. 171 ; Symm. Ps. 1, 1 ; Ptol. Tetr. 165.
Étym. ἐπιτίθημι.