ἐπιτραγῳδέω-ῶ

ἐπιτραπέζιος

ἐπιτράπεζος
ἐπι·τραπέζιος, ος, ον [ᾰ]
1 qui est sur la table, Luc. Herm. 68 ||
2 qui concerne la table, de table, Bas. 1, 69.
Étym. ἐπί, τράπεζα.