ἐπιζάφελος

ἐπιζαφελῶς

ἐπιζάω-ῶ
ἐπιζαφελῶς [ᾰ] adv. violemment, Il. 9, 516 ; Od. 6, 330 ; Hh. Merc. 487.
Étym. *ἐπιζαφελής, c. le préc.