ἐποικουρέω-ῶ

ἐποικτείρω

ἐποικτίζω
ἐπ·οικτείρω, att. ἐπ·οικτίρω, se lamenter sur : τινά, Soph. O.R. 671, etc. ; τινός, Xénophan. (DL. 3, 86) qqn ; abs. Eschl. Ag. 1069.