Ἔραστος

ἐράστρια

Ἐράστων
ἐράστρια, ας () amante, Eup. 414 Kock ; Périct. (Stob. Fl. 85, 19, t. 3, p. 145, l. 2) ; El. N.A. 3, 40.
Étym. ἐράω.