ἔρχαται

ἐρχατάω

ἑρχθείς
ἐρχατάω [ᾰτ] (seul. 3 pl. impf. pass. épq. ἐρχατόωντο [ᾰ]) tenir enfermé, Od. 14, 15.
Étym. ἔρχαται.