ἐρεϐινθώδης

ἐρεϐοδιφάω-ῶ

ἐρεϐόθεν
ἐρεϐο·διφάω-ῶ [ῑ] sonder les ténèbres de l’Érèbe, Ar. Nub. 192.
Étym. ἔρεϐος, διφάω.