ἐρυγμός

ἐρυγόϐιος

ἐρυθαίνω
ἐρυγό·ϐιος, ος, ον [ῠ] qui passe sa vie à vomir, Naz. 4, 108 Migne.
Étym. ἐρεύγομαι, βίος.