ἐρυσίσκηπτρον

ἐρυσί·σκηπτρον ou ἐρυσί·σκηπτον, ου (τὸ) [ῠ] sorte d’arbrisseau épineux, Th. Od. 57 ; Diosc. 1, 4 et 19 (ἐρυσίϐη, σκῆπτρον).