Ἐρυσίχθων

ἐρυσμός

ἐρυσσαμένω
ἐρυσμός, οῦ (ὁ)
1 secours, défense contre, gén. Hh. Cer. 230 ||
2 chou, Paus. (Eust. Il. p. 965, 48) (ἔρυμαι).