ἐρυθρίησις

ἐρυθρῖνος

ἐρύθριον
ἐρυθρῖνος, ου (ὁ) [ῠ] rouget, poisson de mer, Arstt. H.A. 4, 11 ; 6, 13 ; 8, 13 ; G.A. 2, 5 ; 3, 1.
Étym. ἐρυθρός.