ἐσχαρόω-ῶ

ἐσχαρώδης

ἐσχάρωμα
ἐσχαρώδης, ης, ες [ᾰ] couvert d’une croûte, croûteux, Gal. 2, 269a, 272c.
Étym. ἐσχάρα, -ωδης.